Onzekerheid VS Zelfverzekerdheid

Als vrouw zijnde is het altijd moeilijk om zelfverzekerd te zijn. Je wilt voldoen aan andermans verwachtingen, al zeg je nog zo vaak dat het je niet boeit. Iedereen heeft een hart, een gevoel, empathie. Iedereen voelt wat bij woorden die woorden uitgesproken. Het kan neutraal/stom/saai/vrolijk/blij/verdrietig/happy zijn en meestal voelen we ons neutraal.

Zo voel ik me neutraal als iemand wat te zeggen heeft over de manier waarop ik iets zeg of hoe ik denk. Dat boeit me namelijk echt vrij weinig (met de nadruk op weinig) Zodra iemand begint over mijn uiterlijk of kledingstijl dan wordt het andere koek en ei. Daar kan ik slecht tegen

Ik ben onzeker. Ja het is eruit. Ik ben onzeker. Ik ben onzeker over de manier hoe ik loop, hoe ik eruit zie en of ik wel voldoe aan de verwachtingen. Heel zwak misschien maar ik ben Justien en ik ben onzeker. Heel erg zelfs af en toe. Maakt mij dat minder vrouw? Wie heeft bedacht dat we hartenloze zelfstandige vrouwen moeten zijn in deze wereld? Is niet altijd zeker zijn over jezelf niet gewoon heel normaal?

Ik stimuleer je nu absoluut niet om heel erg onzeker te zijn maar ik probeer te vertellen dat onzekerheid niet persé slecht is en dat het gewoon een heel normaal ding is in ons dagelijks leven. Onzekerheid laat zien dat je ook maar een mens bent en dat je heus niet altijd zo perfect/flawless/shiny/glitter/glamourus bent of moet zijn zoals mensen het liefst zien hoe je bent.

Want eerlijk, de mensen die juist zeggen dat je altijd zelfverzekerdheid moet zijn is waarschijnlijk zelf vast ook weleens onzeker.

Onzekerheid/kwetsbaarheid siert je juist maar let op: met mate! Teveel onzekerheid is niet goed, dat kan je belemmeren in vriendschappen, relaties en werkgebied. Je kan mij alleen niet wijs maken dat te weinig onzekerheid en té veel zelfverzekerdheid de perfecte combinatie is.

Er is namelijk niks lelijkers in mijn ogen dan iemand die zo zelfverzekerd is, dat ze de rest van de wereld niet eens meer ziet.

Ik ben een grote voorstander van je eigen talenten ontdekken, je eigen ding doen, groeien en laten zien wie je bent aan de wereld maar in mijn ogen is het echt totaal onrealistisch om daarbij altijd maar zelfverzekerd van je eigen zaak te moeten zijn. Het siert je namelijk om soms een beetje onzeker te zijn. Je hoeft het gevoel niet weg te stoppen want het is menselijk. Zo menselijk dat ik zelfs nu onzeker ben. Het voelt zo menselijk, echt heerlijk. Mooie afsluiter lijkt me zo.

Liefs,

Justien